Με αφορμή την πρόσφατη "σύλληψη" ενός φίλου και ιδιοκτήτη πετρελαιοκίνητου ι.χ αυτοκινήτου από όργανα της Τροχαίας, επέδωσα σχετική επιστολή στη Διεύθυνση Τροχαίας Αττικής, ζητώντας διευκρινίσεις ως προς την ισχύουσα νομοθεσία η οποία προβλέπει τους όρους κυκλοφορίας και διέλευσης των αυτοκινήτων αυτών στις πόλεις των Αθηνών, του Πειραιώς και της Θεσσαλονίκης.
Η επιστολή μου κατετέθη στις 10 Απριλίου 2010 και παρελήφθη από τον κ. Ιωάννη Δογάνη. Στις 26 Απριλίου 2010, μετά δηλαδή από 16 μόλις ημέρες (πράγμα εξόχως σπάνιο για δημόσια υπηρεσία), έλαβα την ακόλουθη επιστολή-απάντηση, την οποία παραθέτω ως έχει.
Γενική Αστ/κή Δ/νση Αττικής
Δ/νση Τροχαίας Αττικής
Τμήμα Συντονισμού και Ε.Ο.Δ.
Αρμόδιος : Υπαρχ/κας Καραγιάννης Ν.
Θ. Δηλιγιάννη 24-26, Αθήνα
Αρ. Πρωτοκ. : 1010/2/269-α΄
Αθήνα, 26 Απριλίου 2010
Προς κ. Ιωσήφ Παπαδόπουλο
Σε απάντηση της από 10-4-21010 αίτησής σας, σας γνωρίζουμε ότι σύμφωνα με το εδάφιο 13 της παρ. 1 του άρθρου 2 του Ν. 2696/99 περί Κ.Ο.Κ., όπως τροποποιήθηκε με τον Ν. 3542/07, ως δημόσια κυκλοφορία ορίζεται : "η αόριστη και απροσδιόριστη εκ των προτέρων κυκλοφορία σε δημόσιες ή ιδιωτικές οδούς ή χώρους πεζών, οχημάτων ή ζώων".
Σύμφωνα λοιπόν με την ανωτέρω διατύπωση δεν μπορεί να διαχωρισθεί η έννοια "διέλευση" ενός οχήματος σε δημόσια οδό από την έννοια της δημόσιας κυκλοφορίας, καθώς εμπεριέχεται στα πλαίσια της τελευταίας, με την επισήμανση βεβαίως ότι στην υπ' αριθμ. Β-27660/712 από 10-7-1992 Κοινή Υπουργική Απόφαση (Φ.Ε.Κ. 591Β΄) δεν υφίσταται σχετική πρόβλεψη.
Τέλος, σε περίπτωση διαπίστωσης της εν λόγω παράβασης επιβάλλεται διοικητικό πρόστιμο 147,00 ευρώ (50.000 δρχ. στο κείμενο της απόφασης) ,και αφαίρεση των στοιχείων κυκλοφορίας (άδεια ικανότητας οδήγησης, άδεια κυκλοφορίας και πινακίδες) για τριάντα (30) ημέρες, σύμφωνα με τις διατάξεις της αναφερόμενης Κ.Υ.Α.
Με εντολή Διευθυντή
Ο Υποδιευθυντής
Νικόλαος Χασομέρης
Αστυνομικός Διευθυντής
Καταλάβατε τι θέλει να πει ο ποιητής στις πρώτες δύο παραγράφους; Εγώ όχι! Και το περίεργο είναι ότι θεωρούμαι άνθρωπος με κοινό νου, ο οποίος έχει την δυνατότητα να κατανοήσει απλές έννοιες. Επειδή λοιπόν δεν κατάλαβα, έστειλα και δεύτερη επιστολή, την οποία επίσης παραθέτω αυτούσια. Δεν το κάνω εσκεμμένως για να σας κουράσω, αλλά αξίζει νομίζω να παρακολουθήσετε αυτή την άκρως ενδιαφέρουσα, όπως εξελίσσεται, ιστορία, το φινάλε της οποίας πιστεύω ότι αφορά όλους τους κατόχους πετρελαιοκίνητων campers (και όχι μόνο).
Προς την
Μπλα... μπλα... μπλα...
Ηλιούπολη, 10 Μαίου 2010 - Αρ. Πρωτοκ. 1010/2/269-β΄
Αξιότιμε κ. Καραγιάννη,
Σας ευχαριστώ, κατ' αρχάς, για την άμεση απάντησή σας στο ερώτημά μου σχετικώς με την διέλευση πετρελαιοκίνητων ιδιωτικής χρήσεως αυτοκινήτων στις περιοχές όπου η κυκλοφορία τους απαγορεύεται. Η προσεκτική ανάγνωση της επιστολής σας, όμως, γεννά εύλογα ερωτήματα στα οποία θα ήθελα να μου γνωρίσετε την θέση της Υπηρεσίας σας.
Ας υποθέσουμε ότι κάποιος Έλλην πολίτης είναι μόνιμος κάτοικος Ρόδου και νόμιμος κάτοχος ενός ιδιωτικής χρήσεως πετρελαιοκίνητου αυτοκινήτου. Ο Ροδίτης αυτός λοιπόν επιθυμεί να ταξιδεύσει με το αυτοκίνητό του στη βόρειο Ελλάδα, κάτι το οποίο δικαιούται και ουδείς μπορεί βεβαίως να του απαγορεύσει. Σύμφωνα με όσα ορίζει όμως η σχετική Υπουργική Απόφαση, την οποίαν επικαλείστε στην επιστολή σας, δεν μπορεί!
Γιατί, πώς θα φθάσει ο Ροδίτης αυτός στην Καβάλλα, επί παραδείγματι, αν δεν μπορεί να διέλθει με το αυτοκίνητό του από τον Πειραιά όπου θα αποβιβαστεί; Κολυμπώντας; Εάν τον σταματήσει για έλεγχο ένα όργανο της Τροχαίας στο λιμάνι, κατά την έξοδό του απ' το καράβι, θα πρέπει να του επιβάλλει πρόστιμο 147 ευρώ και να του αφαιρέσει την άδεια ικανότητας οδήγησης, την άδεια κυκλοφορίας και τις πινακίδες του αυτοκινήτου του; Θεωρείτε ότι αυτή η αντιμετώπιση είναι σύμφωνη με όσα το κοινό περί δικαίου αίσθημα και λογικής επιβάλλει; Και σε ποια χώρα της Ενωμένης Ευρώπης, τις οδηγίες της οποίας (υποτίθεται) οφείλουμε, σαν πλήρες μέλος της, να εφαρμόζουμε, υπάρχει αυτή η αντιμετώπιση; Αφήστε που σε καμμία άλλη χώρα της Ευρώπης δεν απαγορεύεται η κυκλοφορία των πετρελαιοκίνητων αυτοκινήτων στις μεγάλες πόλεις.
Είναι, συνεπώς, άλλο πράγμα η κυκλοφορία ενός πετρελαιοκίνητου ι.χ. αυτοκινήτου στο κέντρο της Αθήνας και του Πειραιά από κάτοικο των πόλεων αυτών, και άλλο πράγμα η διέλευση του ιδίου αυτοκινήτου από τις ίδιες πόλεις όταν ο ιδιοκτήτης του είναι μόνιμος κάτοικος άλλων περιοχών όπου επιτρέπεται η πετρελαιοκίνηση.
Θα έπρεπε, ως εκ τούτου, στη δεύτερη περίπτωση ο νόμος να προβλέπει διαφορετική μεταχείριση του αυτοκινήτου και του ιδιοκτήτη του. Συμφώνως πάντως προς κάποιες πληροφορίες μου, το Υπουργείο Προστασίας του Πολίτη διαπιστώνοντας το πρόβλημα, έχει εκδόσει σχετική διαβαθμισμένη εσωτερική διάταξη, την οποίαν έχει διαβιβάσει με αριθμό 1825/8 (?) στις αρμόδιες Υπηρεσίες της Τροχαίας, με την οποία δίδεται η εντολή στα όργανα των Υπηρεσιών αυτών να αντιμετωπίζουν με ήπιο τρόπο αυτού του είδους τους "παραβάτες", περιορίζοντας την ποινή στο διοικητικό μόνο πρόστιμο. Αληθεύει; (Το κοινό περί δικαίου και λογικής αίσθημα, πάντως, θα είχε σοβαρές ενστάσεις και ως προς αυτό).
Με τιμή
Ιωσήφ Παπαδόπουλος
Υ.Γ. : Βαδίζουμε αισίως προς τον δεύτερο μήνα και απάντηση δεν έχω πάρει ακόμη. Όταν την πάρω, θα σας ενημερώσω. Φαίνεται πάντως ότι η παράσταση τώρα αρχίζει...